Romaans-gotisch mascaron – Picardië, ca. 1200

Romaanse Gevelsteen “Mascaron” – Noord-Frankrijk (Picardië), ca. 1150–1250

Object: Gevelsteenfragment in de vorm van een grotesk of expressief gezicht (“mascaron”)

Exacte herkomst: Noord-Frankrijk – Picardië, vermoedelijk Amiens-omgeving

Periode: ca. 1150–1250

Materiaal: Kalksteen (mogelijk Lutetische kalksteen, typisch voor Noord-Franse kathedralenbouw)

Afmetingen: H 15 × B 17 × D 10 cm

Conditie: Origineel fragment, lichte erosie, sporen van langdurige blootstelling

Categorie: Romaans / vroeg-gotisch architecturaal fragment

Beschrijving:

Dit expressieve stenen hoofd toont een gestileerd, lachend gezicht met sterk geaccentueerde wenkbrauwen, grote ogen en licht geopende mond.

De vorm en uitdrukking duiden op een romaanse “mascaron” of kraagsteen-versiering, oorspronkelijk aangebracht in een klooster- of kerkgevel, vaak als symbolische of apotropaeïsche (boze-geesten-werende) figuur.

De zachte, poreuze kalksteen en de geometrische gelaatstrekken zijn kenmerkend voor Noord-Franse steenhouwerkunst uit de overgang van de 12e naar de 13e eeuw, in dezelfde stijl als decoratieve fragmenten van de abdijen van Saint-Riquier en Corbie (Picardië).

De lichte glimlach en ritmische wenkbrauwbogen verraden een vroege gotische gevoeligheid — menselijker en minder demonisch dan de romaanse voorgangers.

Dit exemplaar is bijzonder vanwege zijn zachte, bijna menselijke glimlach, een subtiel voorbode van de gotische humanisering van het heilige.